[ad_1]
دقیقاً 55 سال پیش ، در 4 مه 1966 ، پروتکل مشارکت FIAT در تأسیس اولین کارخانه تولید انبوه خودرو در اتحاد جماهیر شوروی وقت در مسکو امضا شد.
FIAT دومین صنعت بزرگ ایتالیا بود که پرده آهنین را شکست ، یک دهه پس از انعقاد قرارداد ENI Enrico Mattei برای خرید نفت از اتحاد جماهیر شوروی (شوروی).
این شرکت مستقر در تورین برنده بیش از پنجاه پروژه بین المللی ارزیابی شده توسط کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی شد.
خود نیکیتا کروشچف حرف آخر را زد ، که با بازدید از نمایشگاه ایتالیا در سال 1962 در مسکو تحت تأثیر مثبت قرار گرفت.
بنابراین مهندس ریکاردو سیوینو ، در پشت به ویتوریو والتا در عکس امضای پروتکل ، آستانه این توافقنامه تاریخی صنعتی را به یاد می آورد:
“در فیات ، امید به نتیجه مثبت برای کسانی که به طور مستقیم یا غیر مستقیم در کار نقش داشته اند ، وجود دارد. امیدوارم با یک دلیل بسیار متفاوت. بسیاری از من: من مسکو را دوباره و بهتر می بینم ، شاید حتی لنینگراد ، جنگل های درختان توس ، دریاچه ها و رودخانه های دیگر را بی پایان ببینم. من مردم را می بینم و سعی می کنم بفهمم آیا کمونیسم مردم را تغییر داده است. “
در ژوئیه 1966 ، وکیل آنیلی در مسکو با وزیر صنعت شوروی ، تاراسوف ، برای ساخت کارخانه توگلیاتی توافق کرد: در سه سال به پایان رسید ، ظرفیت تولید 600000 ماشین در سال داشت ، و فیات به عنوان مدل پایه انتخاب شد. .
نسخه اصلاح شده اتومبیل ، معروف به Zhiguli ، به نام تپه های نزدیک کارخانه ، به اتومبیل نمادین موتور انبوه اتحاد جماهیر شوروی تبدیل شد.
[ad_2]